Flores (Guatemala)- Caye Caulker (Belize)22-26 feb

Flores (Guatemala)

Woensdag 22 februari worden we om 6 uur 'sochtends opgehaald bij ons hotel. Terwijl we voorheen altijd in luxe touringbusse reisden, reizen we vanaf nu in oude krikkemikkige busjes! De tocht naar Guatemala was een hele belevenis. Eerst met de bus van Palenque naar de grens van Guatemala...je ziet families langs de kant van de weg wonen in houten hutjes met rieten daken. Als de bus moet remmen voor een drempel, kan ik een blik werpen in zo'n huisje: een hangmat en een oud, vies matras. Sommige huizen hebben golfplaten, maar daar is ook alles mee gezegd. Vrouwen wassen de kleren in een plas of rivier en kinderen lopen langs de kant van de weg in schooltenue naar school. Wie weet hoelang ze moeten lopen...
Bij de rivier aangekomen, gaan we per bootje verder. Als we weer aan land gaan, blijken we in Guatemala te zijn. Bij de paspoortcontrole weer een formulier invullen en 5 amerikaanse dollars betalen. We mogen verder, wederom met een oud krakkemikkig busje. Nu geen asfalt wegen meer, maar een zandweg. Het krakkemikkig busje en de hobbeldebobbelweg doet me denken aan Suriname, waar de wegen en de busjes hetzelfde zijn. Om 15.30 uur komen we eindelijk aan bij ons hotel in het plaatsje Flores, wat eigenlijk een eiland is omringd met water! Dan blijkt de hotel eigenaresse een bekende van Bianca te zijn...het verhaal is als volgd:
Ongeveer een maand geleden was Bianca met haar vriende Ton in Flores. Met het pinnen is haar pinpas ingeslikt. Het was zondag dus de bank was niet open. Maandagochtend stond er een rij met nog 20 andere mensen die hetzelfde probleem hadden. Iemand van de bank deed de pinautomaat open en daar kwamen alle pasjes uit. Later kwam Bianca erachter dat na het tijdstip dat haar pas was ingeslikt in de automaat er veel geld van haar rekening was gehaald. Rara hoe kan dat??? Die maandagochtend was onze hotel eigenaresse erook om een andere backpacker te helpen met het terugkrijgen van zijn pinpas dus wist ze het verhaal.
Nu waren wij in Flores om meteen aangifte te doen voor Bianca's verzekering. Eerst een bezoekje naar de desbetreffende bank, bleek geen enkele zin te hebben. Van hun hoefden we niks te verwachten, dus dan maar naar de politie.

Donderdag 23 februari gaan we al vroeg naar de politie. We worden geholpen door aardige agenten. Na de aangifte brengen de agenten ons in een politiebusje naar het Ministerie van Publieke Zaken. Daar hopen de agenten dat de zaak verder onderzocht gaat worden. Nog meer handtekeningen en stempels op de aangifte zorgt ervoor dat ik een mooi aangifteformulier aan Bianca's ouders mag overhandigen! 's Middags hebben we een relaxed middagje met wat shoppen, terrasje pakken en internetten! We liggen weer vroeg op bed, want de volgende dag worden we om 5 uur 's nachts weer opgehaald om verder te reizen naar Belize city. Gedeeltelijk weer een boebeldeboebelweg en bij de grens weer de bekende oude formulieren inleveren en nieuwe formulieren invullen om het land in en uit te kunnen, plus betaling van omgerekend 1 euro.

Caye Caulker (Belize)

Vrijdag 24 februari rond half 12 stappen we uit de bus en staan we in Belize City bij de watertaxi. Vanuit de bus ziet Belize City er niet gezellig uit en als we dit aan een Amerikaanse backpacker vragen, kan hij dit beamen. De stad is niet veilig, veel drugs en dus besluiten we om daar geen tijd aan te besteden en meteen de watertaxi te nemen naar Caye Caulker, een eiland van Belize. Een motorboot vol bagage en mensen brengt ons naar het bounty eiland. Een eiland met palmbomen, gezellige straatjes, snorkel en duikboten, stralende zon met lichtblauwe lucht en water, wit parelzand met schelpen, mensen die met een biertje over straat (zand) lopen en de relaxte sfeer met zich meenemen. Uit de restaurantjes komen relaxte raggae muziek en de mensen spreken je allemaal aan met: How you doing? Have a nice time. Take it slow! Wow wat is dit genieten!
Voor het eerst deze vakantie zitten we 's avonds met een biertje in een bar te luisteren naar live muziek en ondertussen gooien we een dartpijl naar het dartbord. We blijken betere darters te zijn dan 2 Amerikanen die het spel nog niet blijken te kennen. Om 24.00 uur houdt het feestje op en zoeken wij snel ons huisje op houten palen op.
Zaterdag 25 februari melden we ons al om 8.45 bij de zeilboot om de snorkelmaterialen te passen. En ja inderdaad om 10.30 uur vertrokken we met een zeilboot naar de mooiste snorkelplekken van Belize en dit blijkt waar te zijn. Shark Alley en Ray Alley, een beschermd natuurreservaat. Meestal zie je deze vissen alleen als je gaat duiken, maar ondanks dat het heldere water maar zo'n 3 meter diep was, zwommen er mega grote vissen, grote groepen met wel honderd vissen, roggen (1 meter lang!), mooi koraal en HAAIEN zo onder je door! Duiken vanuit Caye Caulker naar de Blue Hole (bekendste duikgebied!)besluit ik niet meer te doen. Ik denk dat ik met het duiken niet veel meer zal zien als dat we nu met snorkelen hebben gezien.
Zondag 26 februari is het wederom heerlijk warm. We liggen 20 meter van het water af en meer dan van je handdoekje naar het water en terug hebben we niet gedaan. Heerlijk genieten en euhm verbranden...oeps. Deze 2,5 dag op dit eiland was heerlijk!

Wist je datje:
In Mexico hebben we in een kerk een bruiloft gezien en het dopen van kinderen gezien.
Op het eiland Caye Caulker hoorden we om 10.00 uur zondagochtend een band zingen in de kerk. We lopen de kerk achter onze kamer naar binnen en kunnen meegenieten van de kindermis. De kinderen zingen mooie liedjes, een jongen zit achter een drumstel. Daarna mogen kinderen omstebeurd een versje oplezen. Geweldig, zelf ons werd nog gevraagd of we een versje wilden zeggen. Prise you two girls, prise de lord, amen. Tot slot gaven alle kinderen elkaar een hand...als de eerste onze een hand komt geven, volgen alle kinderen daarna om ons ook een hand te geven...geweldige belevenis om nooit te vergeten!
We maken nog wat mee in die kerken!